Le sacre du printemps: het ballet dat tot een rel leidde

Op 29 mei 1913 ging in Parijs het ballet Le sacre du printemps van de Rus Igor Stravinsky in première. De voorstelling bracht een schok teweeg. Er ontstonden er ruzies in de zaal en voor- en tegenstanders van het ballet bespuwden elkaar en gingen met elkaar op de vuist. Maar waarom?

Le sacre du printemps met Lolita’s

De voorstelling begon met een fagotsolo en er huppelde een groep Lolita’s met knokige knietjes en lange vlechten over het podium. Althans dat was de omschrijving van Stravinsky van ballerina’s.

Le sacre du printemps
De Lolita’s uit het ballet. Bron afbeelding: The Sketch via Wikipedia

Barbaarse muziek

Die barbaarse muziek met een ballet dat bewegingen van oermensen maakte met name de rijke dames woest. Voor- en tegenstanders bespuwden elkaar en gingen met elkaar op de vuist. Stravinsky was helemaal van streek en gelukkig hield balletmeester Serge Diaghilev het hoofd koel en schreeuwde tussen de coulissen het orkest toe dat het door moest spelen. Om een einde aan de opstand te maken, liet Diaghilev de lichtmeesters de schijnwerpers aan en uit flikkeren. Langzaam bekoelde het publiek wat, maar het bleef onrustig die nacht in Parijs en volgens politierapporten vielen er die avond bijna 30 gewonden.

Een rel! Maar waarom?

Maar waarom werden mensen zo boos? Le sacre du printemps, of in het Engels The Rite of Spring, was een loflied op de lente en verbeeldt een heidens ritueel waarin een tot offer gewijde maagd zich dood danst zodat de lente kan beginnen. Het was een afrekening was met de vage klanken van het impressionisme. Het was een muzikale revolutie, heel anders dan men tot dan toe als muzikale schoonheid betitelde. Le sacre du printemps had een rauw en primitief karakter, met een uitbarsting van gewelddadige klanken en brute ritmes. Het was waarschijnlijk deze combinatie die Le sacre du printemps zo revolutionair maakte en zoveel emoties losmaakte en tot de rel leidde.

Lees ook het artikel over de Ballet rotoscoop en het Berezka Ensemble dat danst ‘zwevend’ danst ter ere van het noorderlicht.

Bronnen: Classics to Go, Concertgebouw Orkest, Klassieke Muziek